NİÇİN OKUMUYORUZ??

Bence okumamamızın nedeni küçüklüğümüzdeki yanlış yönlendirmelerdir. Çoğu insan küçüklüğünde bu alışkanlığı kazanamaz. Özellikle bizim kültürümüzde kitap okuma oranı gerçekten çok düşük. 2012 araştırma sonuçlarına göre Türkiye de 100 kişiden 4,5 kişi kitap okuyor. Durum ortada her şeyden önce bu durumu değiştirmeye kendimizden başlamamız gerekiyor. Kendi çocukluk yıllarımı düşünüyorum etrafımda benim için örnek olan insanların hiç birinin kitap okuma alışkanlığı yoktu. Ve o zamanlar etrafımda böyle gördüğüm için kitap okumanın zaman kaybı olduğunu düşünürdüm.  Öğretmenlerin kitap okuyun demeleri de havada kalıyordu çünkü bu konuda bir şey yapılmıyordu.  

 Bu durum uzun yıllar devam etti. Daha sonraları kitap okumayı sevmemi hatta makale okurken bile zevk alabilmemi sağlayan bu istek lise de edebiyata olan ilgimle başladı. İlk şiirler daha sonra bir iki roman derken artık okumak hayatımın bir parçası olmuştu. Yani kendimden yola çıkarak şunu anlatmaya çalışıyorum kitap okuma alışkanlığı kazanmak ya da kazandırmak için sihirli sözcük ilgi. İlgilerden yola başlamalıyız. Kitap okumaya önce ilgi duyduğumuz bir konudan başlarsak bunu devam ettirme ve bir alışkanlık haline getirme ihtimalimiz artar. Bu konuda en önemli noktalardan biri doğru kitapla başlamak. Doğru kitap kişiden kişiye değişen bir olgu o yüzden şu kitapla başlayabilirsiniz diye bir örnek veremeyeceğim.

Kitap okuma alışkanlığı kazanmak için en uygun yaşlardan biri ilkokul yaşları. Özellikle bu yaşlarda kendimize örnek olarak belirlediğimiz kişilerin kitap okuma alışkanlığı olması gerçekten çok önemli. Bunu yine kendi hayatımdan yola çıkarak örneklendireceğim. Benim ortaokul yaşlarında bir kardeşim var. Bu anlatacaklarım olduğunda 3. Sınıf öğrencisiydi. Beni ne zaman kitap okurken görse oda eline bir masal kitabı alır yanıma oturup okumaya başlardı. Türkiye’nin bu içler acısı okuma oranını değiştirmek herkesin kendinde başlayabilecek bir olgu. Bu durumun bir domino etkisi yaratabileceğine inanıyorum. 

Şimdi başka bir noktaya daha değinmeden geçemeyeceğim. Hepimiz çocuklarımıza yararlı alışkanlıklar kazandırmak isteriz. Fakat şunu unutmamalıyız ki onlar bizim varlığımızdan bağımsız bir bireydir ve her birey gibi kendi seçimlerini yapma özgürlüğüne sahiptir. Çocuklarımızı olmasını istediğimiz gibi bir birey olması için zorlamaya kalkarsak bu onların bir birey olamamasına neden olabilir. Onların varlığına saygı duyduğumuzu her zaman hissettirebilmek gerçekten çok önemli…